تاریخچه ملیله کاری در ایران
ملیله‌کاری هنری با قدمت طولانی در ایران است که به دوران هخامنشیان و ساسانیان برمی‌گردد. قدیمی‌ترین اشیای ملیله‌کاری به سال‌های ۳۳۰ تا ۵۵۰ قبل از میلاد تعلق دارد و این هنر در شهرهایی مانند زنجان و اصفهان رواج دارد.
ملیله‌کاری یکی از هنرهای دستی زیبا و سنتی ایران است که با قدمتی طولانی به‌عنوان یک صنعت دستی ممتاز شناخته می‌شود. این هنر در واقع به تکنیکی اطلاق می‌شود که در آن، از نوارهای باریک نقره، طلا یا برنجی برای تزئین اشیاء مختلف، به ویژه ظروف، جعبه‌ها و کارهای دکوری استفاده می‌شود.
تاریخچه ملیله‌کاری به دوران صفویه برمی‌گردد، زمانی که این هنر به اوج خود رسید و هنرمندان ایرانی با ترکیب تکنیک‌های اصیل و طرح‌های متنوع، آثار فوق‌العاده‌ای خلق کردند. در این زمان، ملیله‌کاری به عنوان یکی از شاخه‌های مهم هنرهای دستی شناخته می‌شد و توجه فراوانی را به خود جلب کرد.
در دوره‌هایی نیز، ملیله‌کاری تحت تأثیر تغییرات فرهنگی و اجتماعی قرار گرفت. برای مثال، در دوران قاجار، با توجه به دلبستگی به تجملات و زیورآلات، ملیله‌کاری به شدت رونق یافت و هنرمندان با الهام از سبک‌های مختلف، آثار منحصر به فردی تولید کردند.
از ویژگی‌های بارز ملیله‌کاری می‌توان به دقت و ظرافت در طراحی و ساخت اشاره کرد. هنرمندان ملیله‌کار عمدتاً با استفاده از ابزارهای دستی، این نوارها را به شکل‌های مختلف درمی‌آورند و بر روی سطوح شیء مورد نظر نصب می‌کنند. همچنین، ایجاد طرح‌های هندسی، طبیعی و منظره‌های الهام‌بخش از طبیعت، از دیگر خصیصه‌های این هنر است.
امروزه، ملیله‌کاری همچنان به‌عنوان یک هنر ارزشمند در ایران شناخته می‌شود و هم هنرمندان سنتی و هم طراحان معاصر به آن توجه دارند. این هنر نه تنها به عنوان یک صنعت دستی بلکه به‌عنوان بخشی از هویت فرهنگی و تاریخی ایران ارزش دارد.
در نهایت، ملیله‌کاری به دلیل زیبایی و تنوع طرح‌ها، همواره محبوبیت خود را حفظ کرده و به عنوان یک میراث فرهنگی به نسل‌های آینده منتقل می‌شود.
صنایع دستی اشرافی نیز با تکیه بر نیروهای هنرمند و توانمند خود و همچنین با توکل به خداوند متعال تا به امروز توانسته است ظروف ملیله کاری خود را با ظرافتی عالی تولید و به صورت دست اول به مشتریان و هنر دوستان خود در سراسر ایران ارسال کند و این هنر اصیل و با قدمت را به نسل آیندگان منتقل کند.
